Aflevering 16

“Natuurlijk weet ik wel hoe je ‘Fuck, Marry, Kill’ speelt!”, riep tante An verontwaardigd uit naar Sven. “Ik snap best dat ik in jouw ogen een ouwe taart ben, maar ik breng voor mijn werk veel tijd door – ook in de kroeg – met jonge mensen uit allerlei landen hoor, dus kom maar op met je drie lekkere mannen, want daar gaat het om, toch?” Uitdagend keek ze Sven aan, en die toverde via de beamer een rijtje torso’s met een hoofd tevoorschijn, waarop tante An gedetailleerd begon uit te leggen wat ze met wie zou doen en waarom. De rest van de mensen in Toms appartement had nu ook door dat er iets bijzonders gebeurde en kwam in groepjes om de bank heen zitten. Stijn stond met een grote glimlach naar het tafereel te kijken en hoorde tante uitroepen: “Wie zou er nu niet door Ansel Elgort genomen willen worden…!”

——-

Stijn bleef zich maar verbazen over Sven, die een paar dagen na hun succesvolle optreden als ABBA op Koningsdag had gemeld dat het volgende feestje eraan kwam, omdat hij op Hemelvaartsdag jarig zou zijn en 23 zou worden. Om het “Ouwe lul!” van Tom had hij hartelijk gelachen en er aan toegevoegd “dat het in ieder geval nog oploopt” – een opmerking die Stijn eerlijk gezegd twee dagen later en na uitleg van Tom pas had begrepen. Sven had in de korte tijd dat hij in hun stad was komen werken al best wat nieuwe vrienden gemaakt, en hij was tevens van plan om wat oude (studie)vrienden uit te nodigen, dus het volgende probleem was de locatie. Zijn eigen appartementje was kleiner nog dan dat van Stijn (waar Stijn bijna nooit meer was, bedacht deze zich weer eens bij deze vaststelling), dus moest er iets anders verzonnen worden. Al snel had Tom – gentleman en gastvrij als altijd – voorgesteld om zijn appartement beschikbaar te stellen en Koos had voorgesteld om daarna allemaal naar de Dancing Queen te komen, waar het eerste rondje van hem zou zijn. Koos zelf zou dan wel eerder weg moeten omdat met Hemelvaart er een ‘Hemels Maagdenfeest’ op het programma stond in zijn zaak – iets wat Marleen sowieso al niet had willen missen – dus nu kon alles goed gecombineerd worden. Zoals inmiddels gebruikelijk zou zij zich op de benodigde outfits voor hun groepje storten en de rest van de genodigde kregen vooraf informatie over het thema dat hun na de thuisparty in de disco nog te wachten zou staan. Ook de benodigde slaapmogelijkheden waren geregeld, zodat externe gasten ergens konden overnachten.

Vervolgens had Sven hun appartement al twee dagen van tevoren zo ongeveer overgenomen om met behulp van meerdere mensen – waaronder Stijn en Tom zelf, zij het dat ze niet echt veel in te brengen hadden – de ruimte om te toveren in iets wat zich nog het beste liet beschrijven als een combi van de feestscènes uit ‘Verliefd op Ibiza’ en ‘Toscaanse Bruiloft’. Het was in ieder geval iets met heel veel eten en drinken en hoekjes en een tafel en ook nog een strandlounge. Het had Tom in ieder geval absoluut niet gestoord, terwijl Stijn er (zoals wel vaker) een beetje nerveus van werd. Hij vroeg zich namens Sven af of het allemaal niet een beetje ‘too much’ zou zijn en was bang dat hun nieuwe jonge vriend erg teleurgesteld zou zijn als zijn gedroomde verjaardag geen realiteit zou worden. De woensdagavond voor het feest had het Tom in ieder geval in een uitgelaten en buitengewoon romantische stemming gebracht: hij had Tom in het ‘strandgedeelte’ getrakteerd op cocktails, waarna ze gegeten hadden aan de ‘Toscaanse tafel’ en uiteindelijk toch maar gewoon gesekst hadden in hun eigen bed. Nou ja, een halfslachtige poging, want de cocktails hadden er nogal ingehakt en ze vielen in elkaar gestrengeld in slaap.

Stijn had zich bepaald niet druk hoeven maken over een eventueel feestelijk fiasco, want waar hij Sven zelf al behoorlijk bijdehand, goedgebekt en stijlvol had gevonden, vulde het appartement zich donderdag vanaf een uur of vier in rap tempo met allemaal bloedmooie gozers, sommigen vergezeld van hun vriendje, anderen door hun bff’s, maar er was gelukkig ook een lesbisch koppel, zodat er niet alleen maar een overdosis testosteron in de ruimte was. Het was een bonte parade van al dan niet gescheurde skinny jeans, krappe t-shirts met retro-designs, hoody’s, caps en Nike Air Max sneakers – wat op zich juist een monotoon beeld had kunnen opleveren, ware het niet dat iedereen met veel accessoires en een bepaalde mate van ontkleding toch een eigen look wist te behouden. Af en toe keken Stijn en Tom elkaar aan en op één moment fluisterde Tom in Stijns oor: “Dit beeld zal ik niet snel vergeten” (wat hem op een por van Stijn kwam te staan), en op een ander moment zei nu juist Stijn in Toms oor: “Wonen wij in een glossy, in een club of op een catwalk?” (waarna Tom hem lachend even om de hals viel). Sven liep – zelf ook in uitdagende kleding en met een rood hoofd – van hot naar her, maar hij hoefde zich eigenlijk over niks druk te maken, want de gasten verdeelden zich als automatisch over de ruimte, vielen aan op het eten en drinken en maakten op makkelijke manier contact met elkaar, daar waar ze elkaar nog niet kenden. Sebas stond op een gegeven moment even naast Stijn en zei: “Wel fijn om te weten dat in ieder geval het grootste deel van de gasten óók in mannen is geïnteresseerd, of ze nu bi zijn of niet”. Hij glimlachte en keek over zijn cocktail nog eens gretig de ruimte rond, zag Stijn.

En toen was het zover dat De Taart (burgerlijk maar schattig, had Tom daarover een paar dagen eerder gezegd, toen duidelijk was dat zijn studievrienden die zouden regelen) aangesneden mocht worden. Sven werd ‘naar het strand gestuurd’ om niets te kunnen zien, terwijl op de ‘Toscaanse tafel’ een enorme doos werd uitgepakt waar in grote letters “De taart van Mijn Tante” op stond. Eenmaal uitgepakt ging er een bewonderend geroezemoes door de ruimte, wat ook niet zo vreemd was, omdat zich op de drie etages van de taart daadwerkelijk een orgie voltrok door alle bekende lekkere mannelijke filmsterren waar Sven blijkbaar fan van was. Het was een bijzonder gezicht om Channing Tatum boven op Chris Hemsworth te zien liggen, en Jake Gyllenhaal geknield voor Ian Somerhalder was beslist ook de moeite van het bekijken waard. Precies op dat moment was tante An blijkbaar binnengelopen, want die riep van onder Stijns oksel ineens verrukt: “Kijk, dat noem ik nou nog eens een taart!” Gelukkig had iedereen de goede smaak om niet gelijk de voor de hand liggende grap te maken, maar Tom kreeg van het lachen over de uitroep van zijn tante wel bijna een rolberoerte. “Een feestje in mijn huis, heel goed!” vervolgde tante nog, waarna Sven werd binnengehaald, die zijn ogen open mocht doen, een kreet liet horen die veel jongens ’s nachts graag herhaald hadden willen hebben, de 23 kaarsjes in de vorm van dildo’s mocht uitblazen en vervolgens alle 23 acteurs moest benoemen voor hij het eerste stuk mocht opeten.

Daarna zaten de drank en de stemming er definitief goed in, en na meerdere geprojecteerde rondjes van ‘Fuck, Marry, Kill’, waarbij een grote groep steeds onder luid gejoel de gemaakte keuzes van commentaar voorzag, volgden nog vele rondes ‘Smash or Pass’ en later in een kleinere groep een ‘dirty version’ van ‘Never Have I Ever’. Toen Stijn aan de jongen naast hem vroeg waar al deze spelletjes vandaan kwamen en dat hij ze nog nooit eerder had gespeeld, keek deze hem ongelovig aan en zei geamuseerd maar ook verbaasd: “Kijk jij nooit YouTube dan?” Stijns snel opkomende rode kleur en ietwat gestamelde ontkenning ontlokten de jongen een vriendelijk stootje tegen Stijns schouder, terwijl hij zei: “Maar goed ook, dat betekent dat je in je leven wel iets beters te doen hebt!” en er lief bij knipoogde – waarop Stijn nog roder werd. Op dat moment kwam Sven met een plof tussen hen in zitten, keek van Stijn naar Bruno en zei: “Kijk, dat zie ik nou graag, mijn beste studiemaatje die mijn beste nieuwe vriend ontmoet.” Waarop Stijn, enigszins overdonderd door deze ontboezeming, nog maar net hoorde dat het Sven een reuzeleuk idee leek om deze spelletjes ook gaan te gebruiken tijdens de coachingsbijeenkomsten die Stijn en hij als groepsleiders voor het COC zouden gaan doen. “Misschien wel wat heftig…”, reageerde Stijn voorzichtig, waarop Bruno over Svens schouder opnieuw – en ditmaal nog geïnteresseerder, leek het – even recht in de ogen van Stijn keek. Rond een uur of tien verkaste het hele gezelschap – inmiddels in aangepaste themakleding – naar de Dancing Queen, waar ze opgingen in een grotere menigte, die warempel echt iets hemels uitstraalde: veel wit, veel lichtjes en wie had gedacht dat de muziek van Enigma ooit nog zo goed gebruikt kon worden door de huis-DJ in zijn speciale partymix. Terwijl Tom bezig was om Koos met wat praktische zaken te helpen, probeerde Stijn zich te ontspannen en te genieten van deze tweede feestvibe van de dag. Opeens voelde hij een hand om zijn zij en een stem in zijn oor: “Wat een superverjaardag! En ik ben heel blij dat jij erbij bent en dat jullie me zo goed hebben geholpen!”, riep Sven, waarna hij Stijn een zoen op zijn wang gaf. En toeval of niet, precies op dat moment ving hij vanaf de dansvloer de vrolijk lachende blik van Bruno op.